احتساب قادیانیت جلد نمبر 58 |
|
دوائے تلخ بنوش از شفات می باید کہ دافع مرضست تلخی دوا باشد وے زدست طبیبیکہ از عرض خالی ست ہمش بہ علم خداد وانتما باشد چوقا دیانی بدگوئی بدلگام ردد بجانباشد ازین جانب از رخاشد چنانکہ حق نبودخار بودنت باگل بخار گل شدنت نیز ناسزا باشد زفیض خاض دم انتصار دین قلم ہر پہلو خردجال چون عصا باشد جواب من بدرستی نداد وہم ندہد بہ قادیانی دون طاقتش کجا باشد بہ گفتگوش بے دیدہ ایم وتحریرش کہ در مقابلہ شتام وژاژ خا باشد ہمیں قدر کہ زد جالیش بیان گردید باہل دانش وانصاف اکتفا باشد زخواندن رد دجال بزمین بہ فلک مسیح را بلب احسنت ومرحبا باشد دمدچو شحنہ دم عیسوی باوراتش پے شرارت دجال انطفا باشد سیاہ ولال شم البدر والحکم زالم بہ ہرد وبیچ نہ نطق ونہ انجلا باشد براہ راست چشاں بیند وچگونہ رود کسیکہ کجر ودکج بین بہ چشم وپا باشد نہ نور دین ست بہ مرزانہ حسن احسن او جواب شحنہ ازاینان بانتفا باشد معاونان ضمیمہ زحق جزا یا بند ہم آنکہ مہتمش صاحب ذکا باشد اعانتش بہ ہمہ اہل دین بود واجب کہ بہر اہل جہاں موجب ہداباشد زبندگان ضعیف ست سعدیت یارب دلے چہ غم چوبہ فضل تو اتکا باشد بہر معاملہ چشمش بہ رحم وعفو تو بس کہ پاک از مد سمعت وریا باشد عطا چوکر دیش ایمان ہمش بدرگاہت ملادو مامن وماوای وملتجا باشد بہ فضل ومرحمت خود موقفش گردان کہ بدردرت ہمہ اوقات جبہہ سا باشد بہ مسجد صلحا با جماعت صلحا بہ فجروظہر ودگر مغرب وعشا باشد زشام تا سحر ایاک نعبدش شغلے بہ نستعینک از صبح تا مسا باشد بہ فضل رزق تو عمرش چنان بسر گردو نہ ہیچ فکر عذانے غم عشا باشد مشوشش نکند گاہ گرم وسرد جہاں ترددش نہ زصیف ونہ از شتا باشد بہ بخش وجہ معاش انچنان وفکر معاد کہ دل نبود متعلق زما سواباشد باحمدان حجم ہیچگاہ دل ندھم یک احمد عربی بس کہ مقتدا باشد