تینوں مینوں پیدا کیتا بخشیا پھیر ایمان ربا
فضلوں اپنے ذمے لایا میرا پین تے کھان ربا
چنگا کریں بیماریوں مینوں توں داتا رحمن ربا
موتوں پچھے زندہ کرسیں محشر دے میدان ربا
دن انصاف دے تیتھوں چاہاں بخش خطا نسیان ربا
نیکاں وچ رلائیں مینوں دیئیں چنگے سامان ربا
پچھلیاں دے وچ جاری رکھیں میری صدق لسان ربا
فضلوں کریں توں مینوں وارث نعمت باغ مکان ربا
آخر ویلے دلوچ میرے ہووے تیرا دھیان ربا
طبتم طبتم مناں چوفیریوں جد میں لگاں جان ربا
آء تسلی والی جندڑی ہووے تیرا فرمان ربا
توں ہوویں خوش اس جندڑی تھیں تیتھوں خوش یہ جان ربا
تیرے بندیاں نال بہشتیں لاواں ڈیرا آن ربا
زن فرزنداں چھوٹیاں وڈیاں سنے تیرے مہمان ربا
جتھے اعلیٰ نعمت ہے دیدار تیرا سبحان ربا
ٹھنڈیاں چھانواں نہراں میوے حوراں تے غلمان ربا
خوار قیامت وچ نہ مینوں کریں تے ناں حیران ربا
مال اولاد نہ رل کے جتھے کوئی پوریاں پان ربا
ایتھے اوتھے پاک نبی دا چھڈاں ناں دامان ربا
حسرت دے دن کرے شفاعت میری ایہ قرآن ربا
رکھیں پرے عذاب جہنم ایہ برا تاوان رباشردجالوں قبر عذابوں لنگھاں وچ امان ربا
قلب سلیم اوہ بخش جو تیرے پاس پوے پروان ربا
مینوں مان ہے فضل تیرے دا رکھ لئیں میرا مان ربا
تیری رحمت نال ہمیشہ سعدی نیک گمان ربا
توں بندیاں دے ظن پوجاویں مشکل کریں اسان ربا
بھیج صلوۃ سلام محمدؐ پاک اوتے ہر آن ربا
آل اصحاباںؓ تابعاںؒ سب پر رحمت تے رضوان ربا
تیری قدرت دے قربان ربا تیری رحمت دے قربان ربا
تمت
حاشیہ جات
۱؎ دیکھو ازالہ کادیانی ص۶۷۳، خزائن ج۳ ص۴۶۳۔
؎ مرزاامام الدین اس دجال دا بھائی چوڑھیاں دا لال بیگ بنیا۔ جس نے بہت چوڑھے مرید کیتے تے اک بھائی ہیجڑا بن کے کھسریاندا پیر بن گیا۔ آوے دا آوا ای اوت گیا۔
۲؎ مرزاسلطان محمد بیگ سلمہ ربہ دجال کادیانی دی فرضی الہامی زوجہ دا اصلی شوہر۔
۳؎ جد کوئی ملیا پانڈا گلیاں وچ جاہلاں نوں ٹھگن آؤندا ہے تاں منڈے کہا کر دے ہن۔ ارڑپوپو جبر جنگ ماراں سوٹا بھناٹنگ۔ انہاں رملیاں دی ٹھگی دیکھ کے ایہ کہاوت مشہور ہوگئی ہے۔ سرکار نے ایہے جیہے ٹھگاندی روک خبر نہیں کس مصلحت کر کے نہیں کیتی۔ مرزے نوں دلیری ودھ گئی۔ اس نے گھر بیٹھ کے اوہو جیہے اشتہار چھاپنے شروع کر دتے۔ فلانا مرجاؤ فلانے نے دی دہی رنڈی ہو جاؤ۔ میں اوس دا مالک بنوں۔ میرا پتر جہاں نوں روشن کرن والا ہے۔ وغیرذلک!
